Goedemorgen, levensgenieters
Het is weer een stralende dag en een belangrijke wijsheid dringt zich op. Een zeer sterke herinnering en fantastisch motto. Toen ik nog een kleine jonge Efraïm was, werd ons huis ons thuis geleid door een sterke prachtige vrouw, die tomeloos haar ziel en zaligheid verbond aan haar kroost en echtgenoot. Wij vonden dat normaal. We wisten niet beter. Menigmaal als we uit bed werden getrommeld, volgde er een prachtige oneliner als het ging om volgorde, om wat eerst en wat daarna.
Eerst alles wat groeit en bloeit.
Daarmee gaf ze aan dat ze in het begin van de dag voor haar kinderen zorgde; eten geven, knuffelen, ons meegaf wat we nodig hadden en er op toezag dat wij onze taakjes deden, kortom alles op maat, op onze leeftijd en het seizoen afgestemd. Daarna waren de dieren (inclusief mijn beestachtige ? vader) aan de beurt, en dan waren het de planten in huis die aandacht kregen.
Eerst alles wat groeit en bloeit! Een mooi devies dat ook nu weer door ons huis klinkt en waarmee ik soms een puber stoor die in een klein plat plankje kruipt, dat geluiden maakt en graag commandeert. Tja. Dit blijft.
Jullie aller Efraïm