Als je tarwe gaat malen ontstaat het tarwemeel, ofwel volkoren tarwemeel. De manier waarop er gemalen wordt heeft invloed op de kwaliteit van het meel. Biologische melen worden veelal gemalen op een molensteen waarbij de kiem meegemalen wordt. Je kunt je voorstellen dat dit het allerlekkerste en gezondste is, want dan blijven alle gezonde stoffen van de kiem in het meel.
Daarna kun je het meel gaan zeven, zodat het fijne wordt. Bij gebuild meel heb je twee variaties: grise (92% meel) en bise (85% meel), de rest is er dus uitgezeefd.
Dan heb je ook nog lemaire meel: dat is gebuild meel, maar de vezels die verwijderd zijn worden opnieuw gemalen, en dan weer toegevoegd. De grote zemelen zijn eruit, maar het blijven genoeg zemeltjes, griezen, en kiemdeeltjes bewaard om het een volwaardig product te maken.
Bij bloem is er 25 tot 30% van de vezels uitgezeefd en verwijderd. Dit is qua voedingswaarde natuurlijk minder dan volkoren meel, maar voor sommige bakproducten wel wenselijk.